ماجرای اجازه عبدالباسط از امام کاظم (ع) برای تلاوت قرآن

در سال ۱۹۵۶ (۱۳۳۴ شمسی) پس از مرگ مادر فیصل دوم پادشاه وقت عراق، چند قاری معروف مصری برای شرکت در مراسم ترحیم به بغداد دعوت شدند که استاد عبدالباسط، عبدالفتاح شعشاعی و ابوالعینین شعیشع از جمله آنها بودند. عبدالباسط در این مراسم سوره های حشر، تکویر و فجر را تلاوت کرد که به عنوان یکی از سه تلاوت شاهکار و ماندگار جهان اسلام معروف شد.

از عبدالباسط محمد عبدالصمد درباره سفر به کاظمین و آن تلاوت ماندگارش سوال کردند و او گفت: تلاوت من در این مکان‌های مقدس اگر از نظر شما خوب شده، به‌ خاطر این است که در بارگاه مطهر این ائمه بزرگوار اجرا شده است و در حین تلاوت بسیار متاثر بودم.

وی با اشاره به استقبال مردم که جمعیت فشرده ای ایستاده در صحن کاظمین به تلاوت قرآن او گوش می دادند، گفت: اگر مردم اذیت نمی شدند آمادگی داشتم ساعت ها در آن مکان قرآن بخوانم.